شاید غروب ِدلگیر "سایه" در گرمای پنجمین روز از ماه شهریور بتواند تصویر کوچکی از حضور خیل عظیم دوستداران ابتهاج را در مراسم تدفینش به تصویر بکشد.
همه آمده بودند تا بگویند مرد نکونام نمیرد هرگز...
یلدا ابتهاج : پدرم را به آرزویش رساندیم و به امانت به شما مردم گیلان سپردیم ؛ لطفا در غیاب ما به به پدرم سر بزنید و او را از یاد نبرید و تنها نگذارید.
احمد جلالی، سفیر سابق ایران در یونسکو : سایه کتابی به نام «تاسیان» دارد و امشب شب تاسیان سایه است.
اهدای تاج گل و درختچه ارغوانی از سوی همایون شجریان و حضور چهره‌هایی همچون ناصر مسعودی ، پرواز همای و ناصر وحدتی ، از جلوه‌های مراسم بدرقه و تدفین هوشنگ ابتهاج در رشت بود.
کاش غروبِ دلگیر سایه به معنی فراموشی این شاعر بلندآوازه نباشد و شرمنده‌اش نشویم که مبادا بگوید:
درین سرای بی کسی، کسی به در نمی‌زند
به دشتِ پُرملال ما پرنده پَر نمی‌زند...