رفتار رانندگان در رشت نشان میدهد که بحران ترافیک تنها مسئلهای فنی نیست، بلکه بازتابی از فروپاشی آرامش، قانونگریزی و کاهش تحمل اجتماعی است؛ مسئلهای که بدون فرهنگ سازی و مدیریت برنامه محور، هر روز عمیقتر میشود.
به گزارش نیمرخ/ «بابک محب پور» طی یادداشتی نوشت: این روزها اگر در خیابانهای رشت رانندگی کنید، به سختی میتوان نشانی از «حرمت داشتن» در رفتار برخی رانندگان یافت. صحنههایی که هر روز در سطح شهر میبینیم، گویای این واقعیت است که برای بسیاری، رعایت حقوق دیگران در جاده به عادتی فراموششده بدل شده است.
برای مثال، وقتی با شتاب پای خود را محکمتر روی پدال گاز فشار میدهیم تا به رانندهای که در مسیر فرعی ایستاده بفهمانیم «حق ورود ندارد»، آیا لحظهای خود را جای او میگذاریم؟
چندی پیش، در یکی از خیابانهای باریک و یکطرفهی رشت، رانندهای از مسیر ممنوعه وارد شد و راه را بست. وقتی دلیلش را پرسیدم، بیخیال گفت: «چون دوست داشتم!» همین پاسخ کوتاه کافی است تا بدانیم رانندگی تنها یک مهارت فنی نیست؛ بلکه عرصهای است برای آشکار شدن لایههای پنهان شخصیت انسان . جایی که میزان پایبندی ما به قانون، احترام به دیگران و ظرفیت تحملمان محک میخورد.
رانندگی در رشت؛ از بیحوصلگی تا بحران فرهنگی در خیابانها
کاهش آستانهی تحمل و بیحوصلگی روزافزون، زمینهساز گسترش بیاخلاقیهای رانندگی شده است. گیلان که مردمش به مهماننوازی و ادب شهرهاند، پشت فرمان گاه چهرهای متفاوت از خود نشان میدهند؛ چهرهای بیرحم و بیملاحظه.
این تناقض فرهنگی گاهی از مشاجرهی لفظی فراتر میرود و به درگیریهای فیزیکی و حوادث تلخ منجر میشود.
چندی پیش در تالش، نزاع بر سر محل پارک خودرو به درگیری خونینی انجامید که جان یک مسافر را گرفت. پلیس علت حادثه را بیتوجهی به قوانین راهنمایی و رانندگی و سد کردن راه دیگران اعلام کرد؛ رویدادی تلخ اما نه استثنایی، بلکه تکرارشونده در سراسر کشور.
بسیاری از رانندگان تنها به زودتر رسیدن به مقصد میاندیشند، حتی اگر این شتاب با قانونشکنی، برهم زدن نظم عمومی یا آسیب به دیگران همراه باشد. اما باید پرسید: آیا این شتاب و بیتوجهی واقعاً نشانهی زرنگی است یا شکل دیگری از بیمسئولیتی اجتماعی؟
بوقهای بیمورد، فریاد زدن، استفاده از الفاظ نامناسب، پارک در مکانهای غیرمجاز و تغییر مسیر بدون راهنما، نشانهی مهارت نیست؛ بلکه جلوهای از ضعف فرهنگی و اخلاقی در رانندگی است.
از تشکیل «قرارگاه فرهنگ رانندگی» تا ضرورت فرهنگسازی و مدیریت هوشمند
با توجه به شرایط خاص گیلان و رشت و حضور گستردهی مسافران، وضعیت رانندگی و ترافیک شهر بیش از پیش نیازمند مدیریت فرهنگی است. کارشناسان معتقدند تشکیل «قرارگاه فرهنگ رانندگی» میتواند در آگاهسازی شهروندان و مسافران نقش مؤثری ایفا کند تا از بروز هزینههای سنگین اجتماعی و اقتصادی جلوگیری شود.
رانندگی تنها یک عمل روزمره نیست؛ نمادی از شیوهی زیستن ماست. همانطور که در جاده برای رسیدن به مقصد به صبر، قانونمداری و احترام نیاز داریم، در زندگی نیز با رفتارهای اخلاقمدارانه و مسئولانه میتوانیم به مسیر درستتری برسیم.
اگر به جای عصبانیت و شتاب، لحظهای به شباهت میان «جاده» و «زندگی» فکر کنیم، نهتنها رانندگی بهتری خواهیم داشت، بلکه فرصت بازنگری در رفتارهای شخصی و اجتماعی خود را به دست میآوریم؛ شاید همین تأمل کوتاه، آغاز راهی به سوی شهری آرامتر، ایمنتر و انسانیتر باشد.